برای کمک به سازگاری با ارتفاع و پیشگیری از ارتفاع‌زدگی، چندین راهکار عملی وجود دارد. مهم‌ترین آن‌ها صعود تدریجی است که پیش‌تر به آن اشاره شد. علاوه بر آن، حفظ هیدراتاسیون مناسب با نوشیدن مقدار کافی آب بسیار مهم است، زیرا کم‌آبی می‌تواند علائم ارتفاع‌زدگی را تشدید کند.

اجتناب از مصرف الکل و دخانیات، به ویژه در روزهای اول رسیدن به ارتفاعات بالا، نیز توصیه می‌شود، زیرا این مواد می‌توانند روند سازگاری را مختل کنند. مصرف یک رژیم غذایی متعادل با تاکید بر کربوهیدرات‌ها می‌تواند انرژی لازم را فراهم کند.

در برخی موارد، پزشک ممکن است داروهایی مانند استازولامید را برای کمک به سازگاری تجویز کند، به ویژه اگر صعود سریع اجتناب‌ناپذیر باشد. با این حال، استفاده از دارو نباید جایگزین صعود تدریجی و سایر اقدامات پیشگیرانه شود. در صورت بروز علائم ارتفاع‌زدگی، توقف صعود و در صورت لزوم، فرود به ارتفاع پایین‌تر، بهترین اقدام است.

بنابراین، راهکارهای عملی برای سازگاری با ارتفاع و پیشگیری از ارتفاع‌زدگی شامل صعود تدریجی، هیدراتاسیون کافی، اجتناب از الکل و دخانیات، تغذیه مناسب و در صورت لزوم، استفاده از دارو با نظر پزشک است.