در حالی که هر دو رشته اسکای رانینگ و صعودهای سرعتی بر سرعت در کوهستان تاکید دارند، تفاوت‌های اساسی بین آن‌ها وجود دارد. اسکای رانینگ بیشتر بر دویدن در مسیرهای کوهستانی با فراز و نشیب متمرکز است و استقامت دوندگان در اولویت قرار دارد. در مقابل، صعودهای سرعتی می‌توانند شامل بخش‌های فنی صعود باشند و مهارت‌های تخصصی سنگ‌نوردی یا یخ‌نوردی در کنار سرعت اهمیت پیدا می‌کنند.

شباهت اصلی بین این دو رشته، رقابتی بودن آن‌ها و تلاش برای دستیابی به بهترین زمان در یک مسیر کوهستانی است. هر دو نیازمند آمادگی جسمانی بالا، آشنایی با محیط کوهستان و توانایی مدیریت چالش‌های ناشی از ارتفاع و ناهمواری زمین هستند.

انتخاب بین اسکای رانینگ و صعودهای سرعتی اغلب به علاقه و تخصص ورزشکار بستگی دارد. دوندگان ممکن است به اسکای رانینگ جذب شوند، در حالی که سنگ‌نوردان و یخ‌نوردان ممکن است صعودهای سرعتی را ترجیح دهند. با این حال، هر دو رشته جنبه‌های هیجان‌انگیز و چالش‌برانگیزی از کوهنوردی رقابتی را ارائه می‌دهند.

در نتیجه، اسکای رانینگ و صعودهای سرعتی هر دو مسابقات کوهنوردی هستند که بر سرعت تمرکز دارند، اما در نوع فعالیت (دویدن در مقابل صعود) و مهارت‌های مورد نیاز تفاوت‌هایی دارند.